De korrels zand die tussen mij en het licht lagen
hebben al hun namen al gekregen.
Sinds mijn vertrek van hier net onder, heten ze allemaal terug
'grond'
Op zoek naar het geluid dat mijn leven zal omarmen.
Ik weet
deze dagen zijn altijd al geteld geweest op de vervuilde vingers van zij
die mij onder de grond hebben gestoken
, en als dit gedreun stopt
pas ik weer in mijn eigen hand
Geen opmerkingen:
Een reactie posten